Japonia

2011-03-13

Swego czasu miałem sporo wspólnego z Japonią i często tam bywałem. Kilka razy trafiłem na trzęsienia ziemi. Słabe — na tyle słabe, że mało kto poza mną (i motorniczymi zatrzymujących się natychmiast pociągów) zwracał na nie uwagę, pomimo że jak dla mnie ziemia i budynki kołysały się całkiem znacznie. Dlatego z podwójnym zainteresowaniem obserwowałem relacje na temat trzęsienia ziemi i tsunami w ostatni piątek.

Współczując Japończykom tragedii, chciałem zwrócić uwagę na kilka rzeczy, które nasze żądne sensacji media pomijają:

• Przy tak potężnym trzęsieniu ziemi nie zawaliły się niemal żadne budynki, co świadczy o tym, jak skuteczne są wymagania budowlane i technika budowania. Japonia ma najbardziej rygorystyczne na świecie wymagania co do odporności na trzęsienia ziemi. Filmy z „falującymi” wieżowcami w Tokyo najlepiej to obrazują.

• Na filmach pokazujących ludzi w biurach i sklepach nie widać paniki. Wszędzie wszyscy czekają spokojnie na koniec trzęsienia, łapiąc spadające na nich monitory czy segregatory. Widać, jak zaraz po zakończeniu wstrząsów ludzie wychodzą spod biurek i łapią za telefony, ustawiają rzeczy na półkach. Wszyscy też wiedzą, co robić. To nie tylko przyzwyczajenie do trzęsień ziemi, ale też efekt przeszkolenia.

• Po katakliźmie nie ma problemu z napadami, rabunkami, walką o żywność czy wodę.

Mało kto o tym mówi, a warto, bo Japonia jest akurat krajem, który z kataklizmem poradził sobie znakomicie i nie jest to wcale przypadkowe. W wielu innych krajach i kulturach takie zdarzenie wyglądałoby zupełnie inaczej.

Polecam przeczytanie tego artykułu — napisany jest przez człowieka, który spędził dużo czasu w Japonii, obecnie tam pracuje, a jego spostrzeżenia w 100% zgadzają się z moimi.